Seyfulla Şüvalani

Baki

Xuda rasəndeyi qismetmü, şərəf-şanmü Baki,
Xunə nistü ə tü məğbultə, gülüstanmü Baki.

Bamarən ruz be cahan boş tü vokandum çüşə mü,
Ki dirum məm be darun iğdeyi sərvet çi cəmü.
Tünə nəbtasdeyi insan ə məhəbbet əcəmü,
Nəmişam hiç ə tü bihudə əziz canmü Baki.
Xuda rasəndeyi qismetmü, şərəf-şanmü Baki,

Xunə nistü ə tü məğbultə gülüstanmü Baki.

Xuda keşres tünə, dül xastəni dilbər əsəri,

Bozə deyş ey dirəqar, tan əzi rəhət yebəri.

Qal zərən haş tan ə kuk moy, biya sər keş be dəri,

Kutires Cənneti aşkar, ki bü mehmanmü Baki.
Xuda rasəndeyi qismetmü, şərəf-şanmü Baki,

Xunə nistü ə tü məğbultə gülüstanmü Baki.
Baki biynim beyi dövran ə kitam ruzya marən?

Kari yebşöv əzu pürsü i camalə ki dirən.

Kələ tarix tünə mirastü Atoşqah kutirən,

Ə bəşər dövrirə yeksər dirə dastanmü Baki.
Xuda rasəndeyi qismetmü, şərəf-şanmü Baki,

Xunə nistü ə tü məğbultə gülüstanmü Baki.
Ə əzəl ruz birə dünya keşirey diqqətirə,

Həmi mətbəx, həmi boş məhni dərey ləzzetirə.

Ə tü vodvardü yöhüm ba ə nöüt sərvetirə,

Bərə dünya yeki tarix zərə nam-sanmü Baki.

Xuda rasəndeyi qismetmü, şərəf-şanmü Baki,

Xunə nistü ə tü məğbultə gülüstanmü Baki.

Adam həst  

Adam həst əhvalirə pürsi əz u   xob kutirən, 

Ədarun naxoşü, ta mürdə ruzi qəm keşirən.  

Adaməm həst ə duruğ naxoşü yazuğ tü biyö, 

Beyi niyyət çirə tasdən hə qənimət voçirən.  

Adam həst məzlumə di xastən ə dül həmrəhi şö, 

Bovu pul lazimü dö, pul nə dərü pönə birən.  

Adam həst tərsəkünü, xasteyi us neyni urə, 

Dərəqar nist, bəreyi hiç be nezigtəm nəmarən.  

Çimüşö nebdirinim Həqqə, Xuda peydeyi nist, 

İmunim kur, fəqət Allah çücürim tan ki dirən

Nə dərü

Çi müsum xişkə gülə yebci təravet nə dərü?! 

Ə karis çiğdəsü insan ki, ibadet nə dərü.  

Çirə gim səxdes u insan ki şünəxdes Xudarə?! 

Çirə yaftes u adam Həqqə məhəbbet nə dərü?!  

Ə Namaz nuri voləndən bə adam xaştənirə, 

Be cahan hiç kitamin uğdeyi qiymet nə dərü. 

Diri xastən tünə çiğdə, Xuda Xaştən be qalü, 

Ruzi ta pəncbarə bəndəmü nemət nə dərü. 

Bozəgəm naşükür insan hə dövüstən ə xobi, 

Bou lah ki, ə xeyir zərrə əlamet nə dərü.

Həmən insan ki, məlekya keşirob rəğbetirə, 

Be u ruz məndes, ə həyvan keşirən həsretirə.   

Bozə qismet ki, be həyvan ə adam əlği mübü, 

Be bəşər deyşirə hiç nəmda ə des hörmetirə.   

Be darun sad sali möhlet hələ xaştən nəamuxd, 

Be cəhan qəy amares? Qəy voçirən sərvetirə?   

Amarən ruz kari boş kesgəya düşmangəri bü, 

Be yedəm yebci nəəngist ə həyat məqsedirə.